2 Ağustos 2012 Perşembe

YİNE YENİDEN






Uzun uzun susalım yanyanayken
Sonra sayfalarca konuşalım
Bozulmasın bu sihir,
Korkutmasın bizi gerçekler

Biraz acıycaz yaramıza tuz basınca
Avaz avaz güleceğiz
Yaş dolu gözlerimiz
HAYIR,

Diyeceğiz eskiden kalma bir hisle
Sonra haklısın mahcubiyeti yerleşecek
Gözlerimize

Yanyana uzanıp bir ağaç gölgesinde
Göğsümüzde kitaplar
Susarak bağıracağız
Kimseler duymayacak

Birbirine ayna olan gözlerimiz birleşecek
Sessizce kendimize,bize yürüyeceğiz.
Uzun uzun susalım yanyanayken
Sonra yine yeniden sayfalarca konuşalım

1 yorum:

angelo dedi ki...

Eveeeet, sonunda şiir de geldi buraya. Bekliyordum bloğuna şiir koymanı.

Şiir tekniğinden anlamam. Çok uzak bana. Yine de zevkle okudum 3 kere. Sonra 2 kere daha okudum.

Kendime mesajlar buldum. Var idiydi de ben gördüm mü? Yoksa yok idiydi de ben kuruntu mu yaptım, bilemiyorum.

Yoksa, şiirlerin genel karakteristiği bu mudur? Her okuyan endine has, kendine özgü bir bakış açısı ve bir mesaj mı çıkartıyor?