12 Eylül 2012 Çarşamba

DELİ KIZLARIN AĞACI




Çiçeğim mis kokulum,güldükçe gözlerinden hüzün akan Yasemin'im,
Yaşam yaşam bakan gözlerine,kapatmadık tadilattayız bakışını asan kıraliçem Ece'm
Baktım herşey eskisi gibi görünüyor ama hiçbir şey eskiye benzemiyor. Yüreğime sardım sizi,mis kokulum,başımın tacı.Düşündüm ben şarkı sözlerinin farkına varmayı sizden öğrendim,anları resim resim kaydetmenize bayıldım. Canınız istemese bile her anı yaşamanızı bazen bilge kişiler olarak bana yol göstermenizi,rakıyı yakıştırarak içmenizi, önemsiz saydığım şeyleri ,büyük bir ciddiyetle ,heyecanınızdan ödün vermeden yapmanızdan kendime dersler çıkardım.Kıymet bilmeyen, İsmi lazım değil, kendisi var olan kişilere anlattım.Büyüttünüz sevgilerinizi hesapsız,yüreğiniz dar geldi. Dağıttınız cömertçe, sizde kalanları,dokunarak, severek,ilgilenerek.Beraber sorulara cevap arayamayalı bir hayli zaman oldu,bu anlardan payıma bir kayıp,bir de yeni başlangıçlar düştü.Sizden uzaktayken boş durmadım sorular biriktirdim.Sizden öğrendiklerimi hayat'a geçirdim sözleri ıskalmadım yazdım.Bir makina edindim sizin kadar olmasa da anları kaydettim.Biriktirdiğim sorular için bir ağaç yaptım.Üzerine mor(dikkat cesaretin rengi)renkli fikirler sallandırdım.Bir dikili ağacınız veya bizim ağacımız olsun istedim.Herkes beğensin ,yeni renkler eklesinler.Gülümsetsin bizi renk cümbüşü hayatımız,Deli Kızların işi desinler.Bir Ağustos böceği tünesin tepesine,Barış dolu şarkılarını çalsın söylesin. Altında iki adam muratları olan, ongun kişiler soruları görsünler.Cevapları sakladığımız yerden çıkarsınlar,gövdemize yaslansınlar.Biz yoksak bile bir dikili ağacımız olsun.Umudumuza haber saldım gitmesin,yarınımız eski günlerin hatırına beklesin.Ve gelsin hayat bildiği gibi şarkısını yine söyleyelim.